مقایسه پایتون و جاوا : (حلقه ها و شرط ها)

کنترل جریان اجرای برنامه به کنترل ترتیب اجرای دستورات در برنامه و اتخاذ تصمیمهای مشروط بر اساس شرایط مختلف گفته میشود. برای این منظور، در زبانهای برنامهنویسی مختلف از دو عملگر اصلی یعنی حلقهها (Loops) و شرطها (Conditionals) استفاده میشود.
شرطها (Conditionals):
شرطها به برنامهنویس اجازه میدهند که بر اساس وضعیت متغیرها یا مقادیر دیگر تصمیمهایی اتخاذ کنند. در زبانهای برنامهنویسی، از عبارات شرطی مانند "if"، "else" و "elif" برای تعیین شرایط و اجرای بخشهای مختلف کد به اساس آنها استفاده میشود.
مثال در پایتون:
age = 25
if age >= 18:
print("شما بالای ۱۸ سال هستید.")
else:
print("شما زیر ۱۸ سال هستید.")
مثال در جاوا:
int age = 25;
if (age >= 18) {
System.out.println("شما بالای ۱۸ سال هستید.");
} else {
System.out.println("شما زیر ۱۸ سال هستید.");
}
حلقهها (Loops):
حلقهها به برنامهنویس اجازه میدهند که یک قطعه کد را به صورت تکراری اجرا کند تا شرایط مورد نظر برقرار شود. حلقهها برای مواقعی استفاده میشوند که نیاز به تکرار کدها داریم. در زبانهای برنامهنویسی، حلقههایی مانند "for" و "while" معمولاً به کار میروند.
مثال حلقه for در پایتون:
for i in range(5):
print(i)
مثال حلقه for در جاوا:
for (int i = 0; i < 5; i++) {
System.out.println(i);
}
مثال حلقه while در پایتون:
count = 0
while count < 5:
print(count)
count += 1
مثال حلقه while در جاوا:
int count = 0;
while (count < 5) {
System.out.println(count);
count++;
}
ترکیب شرطها و حلقهها با هم، به برنامهنویس اجازه میدهد که کد خود را به شکل پویا و کارآمد نوشته و وظایف پیچیدهتر را با استفاده از تصمیمگیریها و تکرارها بهبود بخشد. این اجزاء اصلی در برنامهنویسی، از اهمیت بالایی برخوردار هستند و برای نوشتن برنامههای کامل و کارآمد ضروری هستند.